Kadriye CESUR
GEÇMİŞ GEÇMEMİŞ, GEÇEMEMİŞ
Bu sayıda sosyolog, gazeteci, siyaset yorumcusu ve insan hakları savunucusu Emil Koen’in İnsanların Ciğerini Sökmek başlıklı yazısına yer verdik. Yeni veya dergiye özel yazılmış değil elbette zira E. Koen ne yazık ki 2018 yılında aramızdan ayrıldı. Bu yazıyı ilk olarak ne zaman ve nasıl bir ruh haliyle okuduğumu anımsamıyorum ancak 20. sayıyı hazırlarken yeniden okuduktan sonra William Faulkner’ın “Geçmiş asla ölü değildir, geçmiş, geçmiş bile değildir” sözlerini birkaç gün mırıldandım durdum. Hem E. Koen’in, hem W. Faulkner’ın etkisiyle Bulgaristan Türkleri olarak 1984-85 yıllarında maruz kaldığımız o “geçmiş” acı olaylara ilişkin yazılanları okumaya, paylaşmaya devam edeceğimizi, geçmişimizin bir türlü geçmediğini bir kere daha idrak ederek toplumsal belleğimizi tazelemek için bir vesile saydım. Nefize Ramadan’ın toplu göçlerimizin sonuncusuna ilişkin yazısı da bu düşüncelerimi destekler nitelikte. Göç sözcüğünü Bursa ve İzmir, Eskişehir ve Ankara ile art arda duymaya aşina olan kulaklarımız için Diyarbakır’ı ve göç sözcüğünü birlikte algılamak şaşırtıcı gelebilir.
Sait Arkan, Diyarbakır’a göç eden Balkan Türklerini anlatıyor. Cümlelerini sıkça üç nokta ile bitirmiş. İç çekmenin, yer yer yutkunmanın, belki kederin de ama kesin olarak düşünmeye davetin işareti…
Bir Usta – Bir Çırak köşesinden tanıdığınız Güysüm Bilalova’nın çeviri sayfasında usta adımları atmaya başladığını göreceksiniz. Yazdıkları ilk olarak Nöbettepe’de yayımlanan isimlerin diğer bir deyişle köşenin çıraklarının kalemlerini geliştirmeleri Türkçe adına umut verici!
Kağıt ve baskı işlerinin her gün yükselen fiyatlarından söz etmeyeceğiz…
Hayatın her alanına iyice hâkim olmaya başlayan dijital “rönesans”ın etkileri dergiyi nereye taşır diye de sormayacağız. Hoş, olsa olsa elektronik baskıya gideriz ve yine hep beraber Nöbettepe’de oluruz. Tepenin serin, esintili olduğundan değil, nöbetimizin devam ettiğinden.
Her iki dilde, beğeninize ve yaz mevsimine yakışır şiirleri, yazıları keyifle okumanızı dilerim!
